Op 7 december hield WijGastvrij het symposium Arbeidsmarkt. Daaruit bleek dat jonge mensen ofwel Z-ers (van 18 tot 26) nodig zijn in de zorg. Maar zijn ze wel weerbaar?
Twee vertegenwoordigers van de generatie Z: Pien van Boom en Cheyenne Bakker verzorgden tijdens het symposium een duo-presentatie. De eerste was en de tweede is werkzaam voor Sir Goodwill – dat bedrijf verzorgt gastvrijheidsbeleving – in het OLVG. Ze werken met een groep jonge studenten die de ruimte krijgt om uit te vinden wat ze leuk vinden en wat ze kunnen.
Vraag van gespreksleider Michel Overwijk: “De leiders zijn essentieel. Wat voor mensen moeten dat volgens jullie zijn?” Van Boom: “Het moeten mensen zijn die vertrouwen hebben in anderen en uitgaan van het beste in de medewerkers.”
“Veel jongeren weten heel goed wie ze zijn en waar hun kracht ligt. Geef ze de ruimte”
Bakker: “Veel jongeren weten heel goed wie ze zijn en waar hun kracht ligt. Geef ze de ruimte om dat binnen een professionele setting optimaal te benutten.”
Er kwamen ook kritische vragen voor de beide Z-ers. Want Z-ers willen behoorlijk goed verdienen in weinig uren, leuk werk doen, iets bijdragen aan de maatschappij en het nodige in de melk te brokkelen hebben op het werk. Veel wensen, maar zijn ze wel weerbaar? Kunnen ze wel lijden en afzien, en dingen verwerken? vroeg een HR-manager zich af.
Terechte vragen, zo bleek. Want nogal wat mensen kampen met psychische klachten gerelateerd aan werkdruk. Daar ligt ook een stukje werk verantwoordelijkheid voor de scholen. Cheyenne: “De werkvloer is veranderd. De focus ligt veel meer op eigen invulling, eigen verantwoordelijkheid en flexibiliteit. Om dat in te kunnen voelen moet je ook wat harder zijn. Scholen moeten hun leerlingen daarvoor klaarstomen en ze laten weten in wat voor wereld ze terechtkomen.”
De volledige reportage over het symposium Arbeidsmarkt vind je terug vanaf pagina 40 in Uitblinkers 25.
