Ben jij echt gelukkig? Een vraag die mij (gelukkig) niet vaak wordt gesteld. Ook een vraag die ik zelf niet snel aan iemand zal stellen. Misschien omdat ik bang ben dat het antwoord op mijn vraag negatief beantwoord wordt en ik vervolgens een uitgebreid ‘treurverhaal’ krijg voorgeschoteld. Maar vooral omdat ik het een beetje een vreemde vraag vind. Want, wat is dat eigenlijk: gelukkig zijn?
Ben ik blij met mijn leven? Zeker! Zeer blij zelfs. Ik woon samen met een schat van een vriendin en samen hebben we twee prachtige dochters. En ik heb werk waarin ik mij helemaal thuis voel en bovendien veel vrijheid geniet. Met andere woorden: over mijn leven hoor je mij niet klagen.
Maar ben ik daarmee ook gelukkig? Want er zijn natuurlijk best dingen die beter kunnen of waarvan ik liever had dat ze niet waren gebeurd. Ziekte en plotseling overlijden in de naaste omgeving bijvoorbeeld. En ook de tumor in mijn hoofd had ik liever niet gehad. Maar die was er drie jaar geleden ineens wel en of die ooit weer terugkomt, weet ik niet.
Maar feit is dat ik daar niets aan verander, dus maak ik me er ook niet (heel erg) druk om. Zorgen maken kan altijd nog, toch?
Ik denk dat gelukkig zijn voor 95 procent door jezelf wordt bepaald. Als je bekijkt wat je wel hebt, kunt en mag doen, zul je zien dat dit vaak veel meer is dan wat je niet kunt of mag. Thuis, maar zeker ook op je werk. Ik ben van mening dat die twee namelijk altijd samengaan. Dus last van hoge werkdruk, zeurende klanten/patiënten of mekkerende kinderen thuis? Realiseer je dan hoeveel moois zich daaromheen bevindt en concentreer je daarop. Doe ik ook.
Gelukkig ben ik gelukkig!
Deze column van Geert Hilferink verscheen in Uitblinkers 13. De volgende column van Geert ‘Anderhalvemetereconomie? Denk het niet!’ staat in Uitblinkers 14.
