Wat ben jij gewoon te doen? Of anders gezegd: wat zijn jouw gewoontes, je vaste patronen waar jij je prettig en comfortabel bij voelt? Laat ik mezelf als voorbeeld nemen. Ik ben over het algemeen een ochtendmens, sta het liefst als eerste op en loop dan graag even de tuin in om te voelen wat voor weer het is.
Daarna maak ik volgens een vast ritueel mijn ontbijt klaar: een kop kruidenthee en een kom kwark met geweekte havervlokken, seizoensfruit, een handje noten, wat krenten, een lepeltje zelfgemaakte jam en een scheutje lijnzaadolie. Ik vind dit heerlijk, voel me er goed bij en het werkt ook nog goed voor mijn darmen. Mijn ontbijt ziet er al meer dan 13 jaar zo uit.
Wat ik me nou afvraag: denk jij dat wanneer ik noodgedwongen in een instelling zou moeten gaan wonen mijn behoefte aan dit geliefde ochtendritueel zal verdwijnen?
Er is een woonplek in Nederland voor mensen met dementie waar de gewoonten en behoeften van bewoners leidend zijn voor de invulling van de dag: Ouderenlandgoed Grootenhout in Mariahout. Deze zorgboerderij is een inspiratiebron voor velen die in de zorg werken. Het motto is: “Doe gewoon”. Dat klinkt simpel, maar dat is het niet, of toch wel…?
Gelukkig schreef Francien van de Ven, manager bij deze zorgboerderij, het boek met de pakkende titel “Door ‘gewoon’ te doen kunnen we de zorg voor mensen met dementie samen verbeteren”. Een prettig leesbaar boek over de visie van de zorgboerderij, hun manier van werken en van leven. Met veel praktische tips, voorbeelden en inspirerende verhalen. Lees dat boek! Want de verandering in de zorg voor mensen met dementie begint bij jou en bij mij.
Deze column van Lisette Bossert verscheen in Uitblinkers 15. Met haar bedrijf Bossert Kookwerken verzorgt en ontwikkelt ze trainingstrajecten.
